شعر

به یاد بارانش خاک میشوم
مثل رثای سوزناک میشوم
همره لحظه هایش مثل باد
با تو جسوری بی باک میشوم
فلقی دور ابرها با طلوع
مثل دلیری چالاک میشوم
هر نفسش شمیم است دلنواز
از تیرگی هایم پاک میشوم
چو مسخ رویایش در خواب او
نور چراغی تابناک میشوم